در این مطالعه از روش ولتامتری پالس تفاضلی برای تعیین همزمان غلظت بیسموت و مس استفاده شد. 25 مخلوط از بیسموت و مس در نسبت های طراحی شده با استفاده از تکنیک  ولتامتری پالس تفاضلی اندازه گیری شد. با این حال، ولتاموگرام های پالس تفاضلی این دو ماده با هم همپوشانی دارند که تجزیه و تحلیل کمی غلظت ها را بر اساس جریان پیک آنها دشوار می کند. برای حل این موضوع، ولتاموگرام ها با استفاده از مشتق سازی و تفریق پیک پیش پردازش شدند. ولتاموگرام مشتق دوم با نسبت غلظت مس به بیسموت همبستگی زیادی داشت که منجر بهبود صحت پیش بینی ها شد. برای بهبود بیشتر دقت و صحت نتایج مجموعه های آموزش و پیش بینی، از مدل های رگرسیون تقویت ایکس جی و تقویت گرادیان استفاده شد. مدل های رگرسیون تقویت ایکس جی و تقویت گرادیان دقت و صحت بالایی را با مقادیرضریب همبستگی  به ترتیب 877/0 و 993/0 برای مس و 879/0 و 993/0 برای بیسموت نشان دادند. برای تقویت ایکس جی و تقویت گرادیان میانگین بازیابی مس به ترتیب 84/99% و 07/98% بود، در حالی که بازیابی بیسموت به ترتیب 17/93% و 85/90% بود. علاوه بر این، اعتبارسنجی متقاطع با استفاده از 10 نمونه، میانگین امتیاز 565/45 و میانگین خطای مطلق 051/13 برای مس، و میانگین نمره 600/13 و میانگین خطای مطلق 920/10 را برای بیسموت نشان داد. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که روش پیشنهادی روشی دقیق و صحیحی برای تعیین همزمان غلظت بیسموت و مس است.

1مقدمه: خارج نشدن استنت دبل جی در موعد مقرر و باقی ماندن آن، عوارض زیادی برای بیمار به دنبال خواهد داشت. در این مطالعه قصد داریم با توجه به اهمیت پیگیری و خارج سازی به موقع استنت های دبل جی و اهمیت پیگیری بیماران، به بررسی دو رویکرد پیگیری و فالوآپ بیماران پس از اعمال جراحی اورولوژیک بپردازیم. روش بررسی: این مطالعه از نوع گذشته نگر و در بیمارستان ضیائیان انجام شده است. تعداد 573 بیمار طی مدت 10 سال و در دوبازه زمانی 5 ساله تحت تعبیه استنت دبل جی قرار گرفتند که از این میان تعداد 8 بیمار واجد شرایط عنوان استنت دبل جی فراموش شده بوده اند. یافته ها: در  بازه زمانی 5 ساله تعداد موارد تعبیه استنت دبل جی در بیمارستان ضیائیان 224 مورد بوده است که تعداد 7 مورد به علت عدم ادامه درمان پیگیری و در نتیجه عدم خروج استنت بستری شدند. در فاصله سال های 1398 تا 1402 تعداد موارد تعبیه دبل جی، 349 مورد بوده است که تعداد 3 بیمار جهت پیگیری درمانی و خارج سازی استنت دبل جی با سیستم پیگیری تلفنی فراخوانی شدند. نتیجه گیری: در این مطالعه تلاش شده است که نقش طراحی سیستم های کم هزینه پیگیری جهت ادامه درمان بررسی های پساجراحی، به صورت شفاف ارائه شود تا پزشکان و سایر کادر درمان به اهمیت ارائه و طراحی یک نظام هماهنگ، ساده سازی شده، عملیاتی و ارزان قیمت در پیگیری منسجم بیماران پی ببرند.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه ی مطالعه: توانایی میکروارگانیسم در زنده ماندن در طول قسمت فوقانی لوله گوارش و کولونیزه شدن در روده بزرگ، نکته ی کلیدی در عملکرد آن به عنوان باکتری پروبیوتیک می باشد. استرس اسید و نمک صفراوی از مهمترین چالش هایی هستند که میکروارگانیسم در این مسیر با آن ها مواجه می شود و مقاومت به آن ها از ویژگی های مطلوب سویه های پروبیوتیکی می باشد. از سوی دیگر، استفاده از نگهدارنده های طبیعی مانند اسانس و عصاره های گیاهی به صورت ترکیبی با سایر فاکتورهای حفاظت کننده بسیار مورد توجه قرار گرفته است؛ در حالی که پاسخ میکروارگانیسم به سطوح تحت کشنده ی استرس اسانس ممکن است باعث تغییر حساسیت به سایر استرس ها شود. هدف: هدف این مطالعه بررسی رشد و مقاومت به اسید و نمک های صفراوی در سویه پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی در پاسخ به استرس اسانس کاکوتی می باشد. روش کار: لوله های حاوی MRS broth با غلظت های مختلف اسانس کاکوتی، نمک صفراوی و pH های مختلف با دوز مشخصی از سویه لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی تلقیح و گرمخانه گذاری شدند. نمونه ها در زمان های t0و t1جمع آوری شده و تعداد واحد های تشکیل دهنده ی کلنی در هر میلی لیتر تعیین شد. غلظتی که در آن حداقل 2 لوگ کاهش زنده مانی مشاهده شد به عنوان دوز کشنده و غلظت های قبل از آن به عنوان تحت کشنده شناسایی شدند. پس از آن تاثیر مواجهه با دوز تحت کشنده اسانس کاکوتی بر مقاومت به دوز کشنده ی استرس ها و منحنی رشد لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: دوز کشنده اسانس کاکوتی 1500 پی پی ام و دوز تحت کشنده آن 1000 پی پی ام تعیین شد. دوز کشنده نمک صفراوی 2/0 درصد و pH کشنده نیز 5/2 گزارش شدند. مواجهه قبلی با دوز تحت کشنده اسانس کاکوتی (1000 پی پی ام) موجب افزایش معنادار زنده مانی در مواجهه با سطح کشنده استرس ها شد و بر منحنی رشد میکروارگانیسم در حضور نمک های صفراوی و pH اسیدی تاثیرگذار بود. نتیجه گیری نهایی: مواجهه با سطح تحت کشنده اسانس کاکوتی موجب تقویت حفاظت متقاطع در برابر شرایط اسیدی و نمک های صفراوی شد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر نوع باکتری (لاکتوباسیلوس رامنسوس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم) و سیستم درون پوشانی (امولسیون چند لایه و ساده) بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی، پایداری و زنده مانی باکتری ها بود. اندازه ذره نمونه های امولسیون-های LR-ME (لاکتوباسیلوس رامنسوس درون پوشانی شده در امولسیون چند لایه)، LR-E (لاکتوباسیلوس رامنسوس درون پوشانی شده در امولسیون ساده)، LP-ME (لاکتوباسیلوس پلانتاروم درون پوشانی شده در امولسیون چند لایه) و LP-E (لاکتوباسیلوس پلانتاروم درون پوشانی شده در امولسیون ساده) به ترتیب 63/10، 53/3، 47/10 و 19/4 میکرومتر اندازه گیری شد. همان گونه که از نتایج بر می آید نمونه های امولسیون چند لایه اندازه ذره بزرگتری نسبت به امولسیون ساده داشتند. اما نوع باکتری تاثیری بر اندازه ذرات نمونه ها نداشت. بررسی نتایج اسپن نمونه ها نشان داد که نمونه ها امولسیون ساده دارای پراکندگی بیشتری نسبت به امولسیون های چند لایه بودند. پتانسل زتا نمونه های امولسیون LR-ME، LR-E، LP-ME و LP-E به ترتیب 26/51-، 35/39-، 65/56-و 25/30-میلی ولت اندازه گیری شد. نمونه های امولسیون چند لایه پتانسل زتا منفی تری نسبت به امولسیون ساده داشتند اما نوع باکتری تاثیری بر پتانسل زتا نمونه ها نداشت. نمونه های امولسیون چند لایه پایداری بالاتری نسبت به امولسیون ساده داشتند. اما نوع باکتری تاثیری بر پایداری نمونه ها نداشت. تعداد باکتری شمارش شده در نمونه های LR (لاکتوباسیلوس رامنسوس درون پوشانی نشده)، LR-ME، LR-E، LP (لاکتوباسیلوس پلانتاروم درون پوشانی نشده)، LP-ME و LP-E به ترتیب 49/8، 48/8، 51/8، 41/8، 37/8 و 39/8 اندازه گیری شد. نتایج نشان داد درون پوشانی با امولسیون چند لایه بهترین روش برای نگهداری باکتری های پروبیوتیک است.

فازهای( M2 Ga6 Te10 (M: Li, Na به طور مستقیم از واکنش عنصرها به شکل تک بلور و ریز بلور سیاه رنگ و هموژن به دست آمدند. طبق آزمایش های تعیین ساختار بلوری، هر دو ترکیب در گروه فضایی R32 شماره 155 (Z=2) متبلور می شوند و پارامترهای شبکه آنها (c=1759.0 (4) pm، c=1436.9 (2 برای Li2 Ga6 Te10 در K T= 180 و c=1776.1 (4) pm pm ، a=1485.0 (1) برای Na2 Ga4 Te10 در K T=290 است. ساختار آنها انباشته چهاروجهی (tetrahedral close packing) از یون های Te2-، مشابه ترتیب اتم های Mn در بتاـ منگنز، شناسایی شد. درحالی که یون های Ga 3+ به طور منظم در 12 درصد از حفره های چهاروجهی (tetrahedral holes) پراکنده شده اند، یون های M +تمامی حفره شبه منشور (متاپریسم ها، metaprisms) را اشغال می کنند. یون های بسیار کوچک Li+ مکان های خارج از مرکز (off- center) در متاپریسم ها را اشغال می کنند. مکان های به شدت خارج از مرکز (strongest off-centering) فقط بر اساس یک مدل شکافت (split model) قابل بررسی هستند.